ALVITRA 40- Substancja czynna: WARDENAFIL- 40 mg- działanie ok. 10 godzin

Najczęstsze dysfunkcje seksualne u mężczyzn to brak zainteresowania, przedwczesny wytrysk i zaburzenia erekcji. Ta ostatnia dotyka 52% mężczyzn w wieku od 40 do 70 lat, w tym łagodne, umiarkowane i całkowite formy ED.

Czym są zaburzenia erekcji?

Organiczne lub fizyczne przyczyny zaburzeń seksualnych u mężczyzn obejmują czynniki naczyniowe, hormonalne i neurologiczne. Jeśli chodzi o przyczyny naczyniowe, czynniki ryzyka miażdżycy (w tym palenie, nadciśnienie, cukrzyca i wysoki poziom cholesterolu są czynnikami ryzyka zaburzeń erekcji. Niewiele uwagi poświęcono czynnikom endokrynologicznym. Testosteron moduluje pożądanie, podniecenie i funkcje orgazmu. Jeśli chodzi o odpowiedź orgazmiczną, testosteron moduluje integralność receptorów czuciowych narządów płciowych. Jeśli chodzi o reakcję na pobudzenie, obniżony poziom testosteronu we krwi może wpływać na skuteczność środków. Inne czynniki ryzyka zaburzeń erekcji obejmują problemy neurologiczne (stwardnienie rozsiane, udar), depresję oraz leki stosowane w leczeniu cukrzycy, nadciśnienia, chorób serca i depresji.

Jak leczyć zaburzenia erekcji?

Istnieje wiele doustnych terapii zaburzeń erekcji. Jednym z nich są tabletki Alvitra 40. Inhibitory PDE5 działają rozluźniająco na tkanki wzwodu prącia poprzez stymulację seksualną, zwiększając w ten sposób zdolność do uzyskania erekcji. Alvitra jest skuteczna w przypadku wszelkiego rodzaju zaburzeń erekcji u 85% osób. Strukturalnie wardenafil (Alvitra) jest podobny do sildenafilu, podczas gdy tadalafil (Cialis) jest zupełnie inny. Wardenafil jest prawie 10 razy silniejszy biochemicznie niż syldenafil, dlatego potrzebna jest niższa dawka, aby ułatwić erekcję prącia, co może skutkować mniejszą liczbą skutków ubocznych. Selektywność to zdolność leku do przyłączania się do specyficznego enzymu PDE 5 występującego w tkankach prącia. Wardenafil jest bardziej selektywny niż sildenafil i tadalafil (Cialis) do PDE5, co ponownie oznacza, że potrzebna jest niższa dawka z potencjalnie mniejszymi skutkami ubocznymi. Farmakokinetyka, okres półtrwania, to jak długo lek pozostaje we krwi. Sildenafil (Viagra) ma okres półtrwania 4 godziny, a wardenafil (Levitra) ma okres półtrwania 4-6 godzin. Oznacza to, że Alvitra będzie działać dłużej niż syldenafil (Viagra) Także skutki uboczne Alvitra są potencjalnie mniejsze niż sildenafilu (Viagra). Alvitra (chlorowodorek wardenafilu) jest podawana doustnie w leczeniu zaburzeń erekcji. Ta monochlorowodorek wardenafilu jest selektywnym inhibitorem fosfodiesterazy swoistej dla cyklicznego monofosforanu guanozyny (cGMP) typu 5 (PDE5).

Jak stosować Alvitra 40?

U większości pacjentów zalecana dawka początkowa preparatu wynosi 20 mg, przyjmowana doustnie w razie potrzeby około 60 minut przed rozpoczęciem aktywności seksualnej. W zależności od skuteczności i działań niepożądanych dawkę można zwiększyć do maksymalnej zalecanej dawki 40 mg lub zmniejszyć do 10 mg. Maksymalna zalecana częstotliwość dawkowania to raz dziennie. Wymagana jest stymulacja seksualna. Lek można przyjmować z jedzeniem lub bez. U pacjentów w wieku powyżej 65 lat należy rozważyć dawkę początkową 10 mg. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (klasa B w skali Child-Pugh) zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg. Maksymalna dawka u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie powinna przekraczać 10 mg.

Czy są jakieś przeciwwskazania przy stosowaniu Alvitra?

Nie wolno stosować leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopień C w skali Child-Pugh), a także u pacjentów poddawanych dializie nerek. Jednoczesne stosowanie z azotanami i donorami tlenku azotu w jakiejkolwiek postaci jest niewskazane. Dawkowanie preparatu może wymagać dostosowania u pacjentów otrzymujących silne inhibitory CYP3A4, takie jak ketokonazol, itrakonazol, rytonawir, indynawir, sakwinawir, atazanawir i klarytromycyna, a także u innych pacjentów otrzymujących umiarkowane inhibitory CYP3A4, takie jak erytromycyna. W przypadku rytonawiru nie należy przekraczać pojedynczej dawki 5 mg w ciągu 72 godzin. W przypadku indynawiru, sakwinawiru, atazanawiru, ketokonazolu 400 mg na dobę, itrakonazolu 400 mg na dobę i klarytromycyny nie należy przekraczać pojedynczej dawki 5 mg w ciągu 24 godzin. W przypadku ketokonazolu 200 mg na dobę, itrakonazolu 200 mg na dobę i erytromycyny nie należy przekraczać pojedynczej dawki 5 mg w ciągu 24 godzin. U pacjentów stabilnych podczas leczenia alfa-adrenolitykami, leczenie inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 (PDE5) należy rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki początkowej. Jednoczesne leczenie należy rozpoczynać tylko wtedy, gdy pacjent jest stabilny podczas leczenia alfa-adrenolitykami. Stopniowe zwiększanie dawki alfa-adrenolityków może być związane z dalszym obniżeniem ciśnienia krwi u pacjentów przyjmujących inhibitor fosfodiesterazy (PDE5), w tym wardenafil.

Zgłaszano przypadki nagłego osłabienia lub utraty słuchu po wprowadzeniu produktu do obrotu w związku czasowym ze stosowaniem inhibitorów PDE5, w tym wardenafilu. W niektórych przypadkach odnotowano schorzenia i inne czynniki, które również mogły odgrywać rolę w otologicznych zdarzeniach niepożądanych. Takie przypadku stanowiły jednak ułamek przypadków i wszystkie wynikały z przedawkowania leku.